10 Ocak 2017 Salı

Her ayın onu.


   Okumak zor iş memleketimde . Hele ki başka şehirde yalnızsan . Klişe bir söz var ya hani ''çevresini mutlu eden insanlar aslında hep mutsuzlardır'' diye , heh bak ben tam o şahısım. Sakarya'da üniversite öğrenciliği yapıyorum , aslında bir sürü de dostum var . Bir de sevgilim. Sevgilim dediysem öyle küçük bir şey gelmesin akıllara . SEVGİLİ büyük bir hükümlülük gerektiren isimdir . Sevmeyi , sevgiyi , yaşatmak zordur bir bünyede . Dünyada en ağır , bir o kadar da en güzel betimlemeleri içeren hangi fiil ve isim bu kadar heyecan verici olabilir ki ? Aile bambaşkadır , senin doğuştan sahip olduğun güzelliğin başlangıcıdır . En derinden bağların olduğu güçlü bir komisyon . Ne olursa olsun her muhakemede senin tarafında olan bir yürek meclisi .
   Sevgili aile demektir . Aile dünyaya geldiğinde , varlıklara , canlılara , olaylara , duygulara , A'dan Z'ye her şeyin temelinin hazırlanıldığı , kek kalıba konulmadan önceki malzemeleri karıştıran eldir . Yani biz her halükarda , pişsek de pişmesek de Kek'iz . Sevgili ise sadece hayatına renk katmak için üzerimize dökülen bir sos olabilir . Ancak kekin tadı kadar da  , sosun  lezzeti de önemlidir . Hamurun da  sosun da güzel olacak kek kardeş . Tadını ona göre ayarlayıp çıkacaksın fırınından bu dünyaya .
   10,01,2017 23:16 tarih şuan . Devletten aldığım bir geri dönüşlü kredimin günü . Her ay benim için tek anlamı budur onların . Ama bugün , sevgilim evine gitti , hoş bir hafta sonra yine beraber olacağız ama , kendimi tadı bozuk , sosu dağılmış bozuk bir kek gibi hissediyorum . Bugün onu çok özlüyorum , neden bilmiyorum . Benim hamurumu karıştıran el de uzakta , sosum da ? Bir kek bile değilim bugün .

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder